الحمدلله هر طور بود خودمو رسوندم به کربلا 

دقیقا مثل یک رویا بود بعد که برگشتم فهمیدم کجا بودم 

و خیلی حسرت خوردم 

لب مرز مهران که رسیدم دلم دوباره هوای کربلا رو کرد 

دلم می خواست دوباره برگردم

اگه کسی نره کربلا هیچ بهره ای از به دنیا اومدنش نبرده

واقعا  بهشته 

شده پول قرض کنی قرض کن و برو و زود برگرد

من وقتی می رفتم فقط پول رفتم رو داشتم و پول برگشت نداشتم 

 یه مدتی پول طلب داشتم و نزدیک گربلا که شدم ریخت به حسابم 

اصلا بیخیال این پوله شده بودم ولی به برکت امام حسین پول برگشتم هم دو روز مونده به برگشتم جور شد 

اصل اینم که علمدار امام حسین اجازه دادند برم پابوس آقا برای این بود که از دو تا مداح که بد خوندند و همه ریخته بودند سرشون دفاع کردم

و وقتی همه می گفتند فقط خودت بخون گفتم من آمادگی شو دارم که یه مجلس کامل رو اداره کنم ولی نمی تونم به

نوکر امام حسین بگم تو نخون چون اگه کسی توی مجلس اباعبدالله از من برنجه توفیق از خودم سلب میشه

و دیگه حتی اجازه پیدا نمی کنم که در جلسه بیام چه برسه به اینکه بخونم 

احتمالا به خاطر احترام به خدمت گزاران دستگاه امام حسین شرف حضور پیدا کردم

و الا هیچ دلیلی نمی بینم که علمدار حسین

مرا هم لابلای عشاق الحسین به آستانه ی سالار شهیدان برساند 

اینو گفتم که تا می تونید به محبین امام حسین خدمت کنید و احترام کنید یا حداقل بی احترامی نکنید

چون تک تک شرکت کنندگان در عزاداری امام حسین دعوت شده از سوی حضرت ابالفضل هستند و

حساب و کتابشان با حضرت ابالفضل است یعنی کسی که امام زمانش به او فرموده فدای تو بشوم 

همین که امام زمان  کسی به او نگاه کنند باید کلاهش را بیندازد هوا چه برسد به اینکه به او بگوید بنفسی انت یعنی جانم فدای تو 

تصور مقام حضرت ابالفضل برای ما قابل تصور نیست 

 نوشته شده توسط تحلیل بی عینک در شنبه 96/8/20 و ساعت 7:29 عصر | نظرات دیگران()