بی عینک
نسل امروز از مرتبا از کلید واژه هایی مثل
حالشو ببر
چه حالی می ده
کلا رد داده
وات ایز یور فاز ؟
و ....
استفاده می کنه و اگه کسی با اینها رابطه خوبی نداشته باشه با شنیدن اینها حس مناسبی بهش دست نمی ده و ارتباطش با نسل امروز ضعیف میشه
نسل قدیم هم یه فرهنگ لغتی داشتند که طی قرن ها بمرور شکل گرفته و اگه کسی نتونه درست با این لغات ارتباط بگیره نمی تونه به معنایی ای که در دل این الفاظه منتقل بشه و به تبع از دست دادن الفاظ معانی رو از دست میده
که با توجه به حجم انبوهی از معانی وحیانی و عاطفی و عقلی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی که در تراث ادبی ایران هست این مخاطب گنج بزرگی رو از دست میده که مجبور میشه برای جبرانش به اینترنت مراجعه کنه و دیجیتالیسم هم بخاطر سرعتی که در ذاتش داره عمق کم و گستره پالایش نشده اطلاعاتی را در اختیار فرد میذاره که بمرور فرد رو دچار سطحی نگری و سطحی اندیشی میکنه
کاری که مجموعه دیرین دیرین می کنه دقیقا همینه یعنی هم داره معضلات جامعه رو هجو می کنه و هم کلیدواژه های تراث ادبی مانند لفظ " وی "را که در دیرین دیرین با ای وی هجو می شود
اسمش هم مشترک لفظی است بین دیرین به معنای قدیمی و دیرین به معنای ملودی ای که بچه ها براحتی می توانند بگویند
لذا عوامل ساخت این مجموعه فرهنگی دارند شاخه درختی که رویش نشسته اند را اره می کنند و با فرو افتادن این شاخه کارگزاران فرهنگی هم فرو خواهند افتاد
خطر این مجموعه از خطر BEN TEN بیشتر است چون BEN TEN هویت زدایی نمی کند و فقط هویت زایی می کند برای نوجوانی که توسط دیرین دیرین و معلم پیش دبستانی و مادر و پدر و دوست هویت زدایی شده است
دیرین دیرین هویت زایی نم ی کند چون هیچ کدام ابرقهرمان نیستند و بچه آرزو ندارد به جایش باشد و صرفا هویت زدایی می کند
لذا دیرین دیرین و BEN TEN
دو لبه یک قیچی هستند با این فرق که لبه هویت زدا تقدم رتبی دارد نسبت به هویت زای هالیوودی و تا هویت زدا نباشد هویت زا اثر تام ندارد
نوشت افزار بن تن شرف دارد به نوشت افزار دیرین دیرین
چون بن تن معلوم الحال است ولی دیرین دیرین گرگ در لباس میش است و صرفا جغرافیایش ایران است و الا به شدت غربی است