قرن ها مسیر روش ساخت داروها از ایران به خارج از ایران بوده تا زمان موسس دارالفنون یعنی امیرکبیر که مسیر از غرب به شرق شد

و تا همین چند سال پیش وضعیت به همین صورت بود که با احیای طب ایرانی از سوی استاد خیر اندیش و طب سینوی از سوی آل اسحاق و طب اسلامی از سوی استاد تبریزیان و طب اهل بیت از سوی استاد ضیائی یک سری آب باریکه هایی از ایران به خارج از ایران جاری شده که چون هنوز کمپانی های داروسازی ایرانی با وجود جهاد خودکفایی هنوز چشم شان به خارج است تا سرمشق را بگیرند و شروع به مشق نوشتن کنند این آب باریکه ها به صورت جریان سیل آسا به داخل ایران بازمیگردد و ارزش افزوده فراوانی را نصیب کمپانی های خارجی میکند چون هم روش ساخت را از اساتید تامبرده ی ایرانی میگیرند و هم اکثر مواد تشکیل دهنده دارو را از کوه های سخاوتمند ایران آن هم بصورت فله ای می گیرند و سپس با بسته بندی شکیل به کل دنیا از جمله خودمان می فروشند و این از مسائل پیچیده ای است که نوابغ دنیا هم از حل آن عاجزند 

و با شعار "ما نمی توانیم و باید همه چیز حتی مدیران و متخصصان را وارد کرد" این سندروم عمیق تر و گسترده تر هم شده است 

اخیرا شرکت sorvita موادی که  در ایران به وفور یافت میشود یعنی پودر هلیله،آمله و بلیله را طبق دستور العمل اسلامی آن و به مقدار مساوی ترکیب کرده و بدون تغییر دادن اسم اسلامی آن یعنی طریفل به ثبت آن به نام خود و تولید و بسته بندی آن به کام خود کرده است و با نام تجاری triphala به بازارهای جهان عرضه کرده است

در برابر دزدی آشکار این شرکت میتوان سه کار کرد:

یکی اینکه فریاد واویلا سر دهیم و دست روی دست بگذاریم تا بقیه نسخه های شفابخش مان را تجاری سازی کند 

و دوم اینکه حالا که فهمیدیم پول توی این کار هست با تولید تجاری این داروها بار هفت نسل مان را ببندیم 

و سوم اینکه بیخیال به خواب غفلت فرو برویم

ولی چون نه میراث تمدن ایرانی - اسلامی مان برایمان مهم است نه پول در آوردن برایمان مهم است  راه سوم را انتخاب می کنیم و کک مان هم نمی گزد

 نوشته شده توسط تحلیل بی عینک در جمعه 96/6/10 و ساعت 10:17 عصر | نظرات دیگران()